Gąski.
Niewielka, najbardziej na zachód wysunięta miejscowość gminy, leży 12 km od Mielna. Niemal każde gospodarstwo prowadzi tam działalność wczasową. Gąski stają się coraz bardziej znane, szczególnie za granicą, nie tylko z powodu latarni morskiej, ale także pokładów glinki zielonej, znajdujących się w pobliżu latarni. Glinka posiada powszechnie uznane właściwości lecznicze, a leczenie przy jej zastosowaniu nosi nazwę agrilloterapii.

Sarbinowo.
Wieś położona w odległości 7 km na północny zachód od Mielna. Niegdyś zamieszkała przez rybaków i rolników, dziś stanowi przede wszystkim dużą miejscowość letniskową. Stara, powstała we wczesnych latach powojennych i nowa część zabudowań, leży tu przy wydmach i promenadzie. Niegdyś z Sarbinowa do brzegu Bałtyku było ponad półtora kilometra. Przez lata morze pokonało tą odległość i obecnie Sarbinowo leży nad brzegiem Bałtyku. Najcenniejszym obiektem architektonicznym Sarbinowa jest neogotycki kościół parafialny. We wsi znajduje się zabytkowa chałupa z 1804 roku. Ma ściany konstrukcji szachulcowej z drewna dębowego, dach kryty trzciną. Jest przykładem chałupy rybackiej tak zwanej wąsko frontowej. Z Sarbinowa do chłopów i dalej przez Mielenko do Mielna, przez przy wydmowy las prowadzi szlak turystyczny, który można pokonać pieszo lub rowerem.

Chłopy.
To niewielka miejscowość rybacko-rolnicza, leżąca 6 km od Mielna. Głównymi walorami wsi jest morze, czysta plaża i spokój. Od Mielna do Sarbinowa oddzielają ją nadmorskie lasy. Latem ma charakter letniskowy. Jest tu przystań rybacka rybaków indywidualnych, którzy łowią ryby na przybrzeżnych wodach. Pierwsze wzmianki o Chłopach pochodzą z końca XIII wieku, była to już wtedy stara osada słowiańska.

Niegoszcz.
To jedna z mniejszych miejscowości gminy Mielno. Budynki tu są rozproszone, odległe od siebie o ponad 100 m, a istniejącetu, nieliczne ośrodki wypoczynkowe otoczone są dużymi terenami zielonymi. Dodatkową atrakcją tej miejscowości, obok pięknej panoramy pól i łąk, świeżego powietrza, atmosfery intymności, doskonałej kuchni i niezmąconej niczym ciszy, jest możliwość uprawiania jazdy konnej.

Mielenko.
Z Mielna do Mielenka wiedzie aleja ponad 150 letnich lip. Trzy rzędy starych drzew pięknie prezentują się szczególnie wiosną i jesienią. Wieś położona w odległości 2 km na zachód od Mielna, około 500 metrów od brzegu morskiego. Przez długie wieki była to nieduża wioska rybacka i rolnicza. Rolnictwo nadal spełnia tu znaczącą rolę. Latem jest to wieś letniskowa. We wsi zachowało się kilkanaście chałup i budynków gospodarczych o konstrukcji szachulcowej, pochodzących głównie z XIX wieku, z charakterystycznymi, naczółkowymi dachami. Reprezentują one budownictwo ludowe tamtego okresu. Plaża tam jest szeroka, drobnoziarnista.

Unieście.
Druga pod względem liczby mieszkańców miejscowość gminy Mielno, urokliwie położona na mierzei między jeziorem Jamno a morzem Bałtyckim. Znajdująca się tam przystań rybaków morskich jest często odwiedzana przez wczasowiczów i turystów. Zaletą pobytu w Unieściu jest bliskość morza i względny spokój, tak niezbędny do regeneracji sił i zdrowia.

Łazy.
Leżą na wschodnim brzegu jeziora Jamno, 6 km na wschód od Unieście. To najmniejsze sołectwo w gminie Mielno. Na stałe mieszkają tam zaledwie 84 osoby. Przez wiele lat Łazy były niewielką osadą rybacką. Obecnie to typowa wieś letniskowa. Łazy mają piękną, szeroką plażę, którą można podziwiać z tarasu widokowego przy głównym wejściu nad morze. W czasie jesiennych i zimowych sztormów, na plaży ukazują się spod piasku wymytego przez fale ogromne pnie drzew, co jednoznacznie potwierdza istnienie przed wiekami na tych terenach starego boru. Nazwa wsi pochodzi od łaz- w języku pomorskim oznacza wypalone lub wykarczowane lasy, przeznaczone pod uprawy rolne.